Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Αναδημοσιευμένο από την Σοσιαλιστική Έκφραση 

του Κώστα Στουμπιάδη

Με αγωνία ο αστικός τύπος και όλα τα ΜΜΕ περίμεναν την παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, εκτιμώντας  ότι θα υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με τις αρχικές δηλώσεις που είχαν ανακοινωθεί από τους υπουργούς με την ανάληψη των υπουργείων τους. Θα έλεγε κανείς ότι δεν  εκτιμούσαν αλλά πρότειναν στην κυβέρνηση να ακολουθήσει τον δρόμο του συμβιβασμού με την ηγεσία της Ε.Ε.  και με αυτόν τον τρόπο έσπρωχναν την κυβέρνηση σε δρόμους που θα ήθελαν. Η  κυβέρνηση όμως  έμεινε στις προεκλογικές δεσμεύσεις της, κάτι που ενθουσίασε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τους ψηφοφόρους του και το σύνολο της κοινωνίας, είτε αυτοί την ψήφισαν είτε όχι,  από εκεί και τα μεγάλα ποσοστά  υποστήριξης που σε πρόσφατα γκάλοπ πλησιάζουν το 70%.

Τα κύματα ενθουσιασμού και υποστήριξης είναι τεράστια, και μόνο μία ειδοποίηση μέσω Facebook που έγινε δημιούργησε μία  συγκέντρωση με πρωτοφανή  χαρακτηριστικά, για την υποστήριξη της κυβέρνησης -από τις πιέσεις της ηγεσίας της Ε.Ε. και της Ε.Κ.Τ.-όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Η διάθεση συμπαράστασης επεκτάθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις παίρνοντας θέση μέσα από το “μπρα ντε φερ” μεταξύ της ελληνικής αριστερής εκλεγμένης κυβέρνησης και της Ε.Ε. Μέσα σε αυτό το κλίμα ενθουσιασμού η κυβέρνηση  ανακοινώνει τις προγραμματικές δηλώσεις που αναμένονταν με μεγάλη ανυπομονησία  από την κοινωνία αλλά και από την Ε.Ε.

Προς απογοήτευση των δανειστών, της Ε.Ε, αλλά και της Ν.Δ,  η ανακοίνωση των προγραμματικών δηλώσεων κινήθηκαν στο επίπεδο των προεκλογικών δεσμεύσεων. Το πακέτο της αποκατάστασης της ανθρωπιστικής κρίσης προτάθηκε άθικτο. Όλες οι εργασιακές απορυθμίσεις καταργούνται και επανέρχονται οι Σ.Σ.Ε., ο ΟΜΕΔ, οι τριετίες, η μετενέργεια, η κατάργηση των μαζικών απολύσεων, η επαναφορά των απολυμένων και όλο το πλέγμα των εργασιακών κατακτήσεων που είχαν καταργηθεί από τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Η επαναφορά του βασικού μισθού στα 751€ θα εφαρμοστεί σταδιακά ως το 2016, ένα μέτρο που το περίμενε με μεγάλο ενδιαφέρον το σύνολο της εργατικής τάξης που έχει χτυπηθεί από όλη αυτή την νεοφιλελεύθερη πολιτική και την ανεργία. Αυτό το μέτρο ήταν από μόνο του ικανό να δημιουργήσει αύξηση του τζίρου της αγοράς κατά 20% σύμφωνα με δηλώσεις της ΓΣΕΒΕΕ. Επίσης αντίθετα με ότι είχε αρχικά ανακοινωθεί, τα 5 € στα νοσοκομεία και το 1 € στις συνταγές θα καταργηθεί σταδιακά και όχι άμεσα.

Ένας από τους στόχους των πιέσεων των ηγετών της Ε.Ε. ήταν να πιέσουν την νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να υποχωρήσει από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, κάτι που φάνηκε ότι το πέτυχε θα λέγαμε σε ένα βαθμό, στην προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών, θέλοντας να διαμορφώσουν  ευνοϊκό πεδίο  στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων. Ένα ζήτημα που είχε πέσει εξαρχής  το μεγαλύτερο βάρος και συνεχίζει να απασχολεί τόσο την κυβέρνηση όσο και το σύνολο της κοινωνίας ήταν οι πρώτες προσπάθειες ενημέρωσης των αξιωματούχων  της Ε.Ε. για τις θέσεις της ελληνικής πλευράς, που κατάληξαν στην αρνητική στάση της ηγεσίας της Ε.Ε. και την αδιαλλαξία της σε οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια που απορρέει από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέντε χρόνια πολιτικές λιτότητας στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δημιουργήσει εκρηκτικές κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία και ήταν αυτές οι συνθήκες που δημιούργησαν τις πολιτικές προϋποθέσεις για την άνοδο της Αριστεράς  στην Ελλάδα, είναι  αυτές οι συνθήκες που έχουν δημιουργήσει την βάση υποστήριξης σε μια χώρα που έχει κτυπηθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην Ευρώπη και που τώρα τολμά να λέει “όχι” στους σκληρούς αξιωματούχους της Ε.Ε, ζητώντας ένα πρόγραμμα μακριά από τις πολιτικές λιτότητας που έχουν εξαντλήσει το σύνολο της κοινωνίας.

Ανεξάρτητα από την πορεία που θα πάρουν οι διαπραγματεύσεις, η ελληνική κυβέρνηση έχει έναν ανέλπιστο σύμμαχο και είναι ο καλύτερος σύμμαχος που θα μπορούσε να έχει στην συγκεκριμένη φάση της διαπραγμάτευσης: την ελληνική εργατική τάξη αλλά και ένα μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής εργατική τάξης.

Πανευρωπαικό μέτωπο ενάντια στήν Λιτότητα

Την ημέρα που ο πρωθυπουργός πήγε στην Αυστρία να συζητήσει με τον ομόλογο του, μία ομάδα εργαζομένων ήταν έξω από το κοινοβούλιο με πανό μέσα στο χιόνι και στο κρύο φωνάζοντας συνθήματα και υποστηρίζοντας την προσπάθεια του έλληνα πρωθυπουργού. Τα γερμανικά συνδικάτα έχουν ανακοινώσει ότι υποστηρίζουν την ελληνική προσπάθεια, το ίδιο έχουν κάνει μία ομάδα βουλευτών του αγγλικού κοινοβουλίου συμφωνώντας με τις θέσεις περί κρατικοποίησης των βασικών δικτύων ενέργειας, δημιούργησαν μέσα στο Εργατικό Κόμμα την ομάδα ΣΥΡΙΖΑ 15. Μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων και την μαχητική στάση των νεοεκλεγέντων υπουργών, το κόμμα των PODEMOS στην Ισπανία αύξησε τα δημοσκοπικά ποσοστά του ερχόμενο πρώτο με 7 μονάδες διαφορά από το κυβερνητικό κόμμα, στην Πορτογαλία οι πολιτικές διαδικασίες επιταχύνθηκαν δημιουργώντας επιτακτικά την ανάγκη και εκεί την δημιουργία των juntos podemos που σημαίνει “μαζί μπορούμε”, ενώ μεταδίδονται ζωντανά στο διαδίκτυο όλες οι διεργασίες δημιουργίας του νέου κόμματος. Στη Ιταλία έχουν ξεκινήσει διαδικασίες  από τα αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος μαζί με το κίνημα “Αlexis” που έχει οργανωθεί στη βάση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το στοιχείο που έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την ελίτ της Ευρώπης όμως είναι ότι την ημέρα της συζήτησης στο euro working group, σε όλες τις πόλεις της χώρας, έχουν οργανωθεί συγκεντρώσεις υποστήριξης στην κυβέρνηση στην μάχη που δίνεται στην Ευρώπη και θα πρέπει να είμαστε όλοι εκεί, αλλά δεν θα είμαστε μόνο στην Ελλάδα συγκεντρωμένοι την Τετάρτη 11/2, σε όλες τις πλατείες και τις πόλεις, όλοι οι εργαζόμενοι της Ευρώπης αντιλαμβάνονται την μάχη που δίνουν οι Έλληνες και δική τους μάχη, κάτι που δεν κάνουν οι δικές τους κυβερνήσεις και που θα ήθελαν να το έκαναν και εκείνες. Αντιλαμβάνονται ότι όποια νίκη κερδηθεί θα είναι και μία νίκη δική τους που θα την απαιτήσουν από τις δικές τους κυβερνήσεις, θα απαιτήσουν  την διακοπή της λιτότητας και στην δική τους χώρα, έτσι μαζί μας στο δρόμο θα είναι σε όλες τις κεντρικές πλατείες και σε πολλές πόλεις της Ευρώπης εργαζόμενοι που θα απαιτούν την διακοπή της δική τους λιτότητας παράλληλα με την υποστήριξη στην ελληνική κυβέρνηση θα γίνουν συγκεντρώσεις είναι σε πάνω από 40 πόλεις σε όλον τoν κόσμο και αυτό θα επαναληφθεί και την Κυριακή 15/2.

Όλο αυτό το σκηνικό  του ανοργάνωτου ταξικού πολέμου που οι καταπιεσμένοι της Ευρώπης παρακινούμενοι από την πρόσφατη εκλογική επιτυχία μίας κυβέρνηση της αριστεράς ενάντια στην λιτότητα, έχει θορυβήσει και έχει τρομάξει την ευρωπαϊκή ελίτ. Σε διαφορετικές συνθήκες δεν θα έκαναν πίσω στις απαιτήσεις ενός κράτους-μέλους, σε αυτό όμως το καθόλου ευνοϊκό κλίμα γι αυτούς, το πιθανότερο είναι ότι θα προσπαθήσουν να κερδίσουν χρόνο και να μπορέσουν σιγά σιγά να ελέγξουν τις απαιτήσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως οποιαδήποτε έστω και στο ελάχιστο νίκη της ελληνικής κυβέρνησης θα ανοίξει την όρεξη και σε  χώρες που έχουν εφαρμοστεί ανάλογες πολιτικές και θα διεκδικήσουν την διακοπή των προγραμμάτων λιτότητας. Το σίγουρο είναι ότι η μέχρι τώρα διεκδικητική στάση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ενεργοποίηση μηχανισμούς που δεν ελέγχονται εύκολα και το σίγουρο είναι ότι θα δούμε και άλλες κυβερνήσεις να απαιτούν αλλαγή πολιτικής, όχι μόνο της χώρας τους αλλά  και στο σύνολο της ευρωπαϊκής  πολιτικής, πιέζοντας  για  αλλαγή κατεύθυνσης.

Όλα τα πάρα πάνω δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο που δείχνει ότι η εργατική τάξη σε όλη την Ευρώπη θα βάλει πολύ σύντομα την σφραγίδα της, στους καιρούς που έρχονται τα πιο ζωντανά τμήματα  της κοινωνίας  πρέπει να είναι μέσα στα κόμματα που θα διαμορφώσουν αυτές τις αλλαγές όπως είναι στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου σύντομα  θα δούμε μία μεγάλη μαζική εισροή μελών που θα θέλουν να συμμετέχουν στις  αλλαγές που έρχονται.

Η επίσκεψη του υπεύθυνου του ΟΑΣΑ

Την ώρα που η πλατεία Συντάγματος  άρχισε να γεμίζει από τους υποστηριχτές της αντινεοφιλελεύθερης πολιτικής, απαιτώντας από την Ε.Ε να κάνει δεκτά τα αιτήματα της ελληνικής κυβέρνησης για κατάργηση της λιτότητας και του μνημονίου,  ο γραμματέας του ΟΟΣΑ επισκεπτόταν τον πρωθυπουργό για να συζητήσει μαζί του την υιοθέτηση  ενός προγράμματος μεταρρυθμίσεων πού προτείνει ο ΟΟΣΑ. Δικαίως στο μυαλό μας έρχεται η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που μας πρότεινε ο υπουργός του Σαμαρά, μια σειρά μεταρρυθμίσεις που κατά τα λεγόμενα του σημερινού πρωθυπουργού είναι απορυθμίσεις και αυτό που θα προταθεί σήμερα είναι οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις.

Αυτό που γνωρίζουμε για τον ΟΟΣΑ είναι ότι ζητά ακόμα περισσότερη μείωση των κανονισμών για τις επιχειρηματικές πρακτικές, απόλυτη "ελαστικότητα" στην αγορά εργασίας και ακόμα περισσότερο ελεύθερο εμπόριο, ειδικά στις υπηρεσίες: "μείωση των ρυθμιστικών εμποδίων..Με άλλα λόγια, ο ΟΟΣΑ ζητά πιο "νεοφιλελεύθερες" πολιτικές για να λειτουργήσει η αγορά. Πρακτικά, ζητά "απελευθέρωση της αγοράς εργασίας" για να μείνουν οι μισθοί σε χαμηλά επίπεδα και ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων παγκόσμια για να αυξηθεί η κερδοφορία είναι λάθος να σπέρνουμε αυταπάτες για τον ρόλο αυτών των διεθνών οργανισμών και δεν ξέρουμε τις  ''καλές μεταρρυθμίσεις'' που θα μπορούσε να προτείνει. Αυτό που θα πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο είναι ότι μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να καθυστερεί στην ανάληψη δράσεων για τον έλεγχο των τραπεζών, με πρώτη αλλαγή  του κεντρικού τραπεζίτη, του μέχρι χτες πειθήνιου οργάνου της κυβέρνησης Σαμαρά και της Ε.Ε., αντικαθιστώντας τον με ανθρώπους-στελέχη απολύτου εμπιστοσύνης.

Θα πρέπει επιτέλους να προχωρήσουμε στην  αποκάλυψη φοροδιαφυγής και του ελέγχου των καυσίμων σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Νικολούδη ότι 3.500 υποθέσεις φοροδιαφυγής συνολικού ύψους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ βρίσκονται ανέλεγκτες στα συρτάρια των αρμοδίων, επίσης κάθε χρόνο έχει καταγραφεί φοροδιαφυγή 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, ενώ δήλωσε ότι τα τελευταία 50 χρόνια στη χώρα δεν υπήρχε μηχανισμός είσπραξης φόρων, όπως και το άνοιγμα όλων των ανέλεγκτων υποθέσεων πού μέχρι τώρα λόγω των πολιτικών διασυνδέσεων με το παλιό πολιτικό κατεστημένο δεν τολμούσε κανείς να ελέγξει, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ Σούρλα.

Μόνο με αυτόν το τρόπο θα καλύψουμε τα χρηματοδοτικά κενά και θα διατηρήσουμε την χρηματοδοτική μας ανεξαρτησία από την Ε.Ε και άλλα χρηματοδοτικά κέντρα, που θα έβρισκαν την ευκαιρία να επιβάλουν νέα μνημόνια και δυσβάσταχτους όρους και το κυριότερο να μην οδηγηθεί μία κυβέρνηση της αριστεράς να προχωρήσει λόγω των οικονομικών αδυναμιών της να προχωρήσει σε επιβολή αναίτιων και δυσβάσταχτων φόρων, κάτι που θα την έφερνε σε αντίθεση με την κοινωνική της βάση.