Η εργατική τάξη λέει «όχι» στο 3ο μνημόνιο

     

   

Τα μέτρα που η κυβέρνηση επεξεργάστηκε και πρότεινε κυρίως στο ασφαλιστικό κάτω και από την πίεση τον δανειστών προκάλεσαν ένα μεγάλο κύμα αγανάκτησης στην ελληνική κοινωνία και στην εργατική τάξη, αυτή ήταν κυρίως η αιτία που ανάγκασε την ηγεσία της ΓΣΕΕ να κηρύξει 24ωρη κινητοποίηση μαζί και με το κορυφαίο συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων την ΑΔΕΔΥ. Ήταν η πρώτη απεργία μετά της εκλογές του Σεπτεμβρίου και δεν είχε περάσει ούτε ενάμισης μήνας από την εκλογή της καινούργιας κυβέρνησης και η απόφαση είχε ληφθεί από τα μέσα Οκτωβρίου.

Μετεκλογικά είχε αναπτυχθεί ένας μεγάλος προβληματισμός μεταξύ των αγωνιστών, όπου αυτοί και να βρίσκονταν για την στάση που θα κρατούσε η εργατική τάξη και γενικότερα η ελληνική κοινωνία μετεκλογικά, εφόσον είχε ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που είχε δηλώσει προεκλογικά πως θα ψηφίσει μνημόνιο και θα έπαιρνε μέτρα που θα έθιγε τα ασφαλιστικά δικαιώματα, το ερώτημα που προέκυπτε ήταν, κατά πόσο οι εργαζόμενοι και το σύνολο της κοινωνίας θα αντιδρούσαν στην εφαρμογή τέτοιων μέτρων;

Τα μέτρα της κυβέρνησης αιτία κοινωνικών αντιδράσεων

Τα μέτρα της κυβέρνησης αιτία κοινωνικών αντιδράσεων 

Μετά τις εκλογές είχε αναπτυχθεί η αντίληψη ότι, παράλληλα με την εφαρμογή του 3ου  Μνημονίου θα θέταμε σε εφαρμογή ένα παράλληλο πρόγραμμα που βέβαια δεν θα ήταν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, άλλα θα ήταν σε θέση  να αμβλύνει τα πιο αιχμηρά σημεία της μνημονιακής πολιτικής που θίγουν τους εργαζόμενους και τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας και όπου θα μπορούσαμε να υλοποιήσουμε και πιθανά μέτρα προνοιακού χαρακτήρα. Μ’ αυτή την αντίληψη είχαν καμφθεί οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος και μεταξύ τον μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι προσπαθούσαν να πείσουν τα πιο προβληματισμένα μέλη του κόμματος

Αυτή ήταν η αρχική ιδέα για να συμφωνήσουν στην εφαρμογή του 3ου  Μνημονίου. Αγνοώ τον άκαιρο προβληματισμό, δηλαδή  το εάν το 3ο  Μνημόνιο είναι πιο απεχθές από τα άλλα η όχι και τονίζω ότι και μόνο ότι είναι μνημόνιο είναι απεχθές και οφείλουμε να δώσουμε μάχη για την ακύρωση του όπου μπορούμε στηριζόμενοι στις οργανωμένες δυνάμεις της εργατικής τάξης και της δυνάμεις του εργατικού κινήματος γενικότερα. Ο λόγος είναι ότι, κάθε μνημόνιο είναι αντικοινωνικό και διαλύει της εργασιακές σχέσεις και την κοινωνική συνοχή. Είναι από αυτά που θα σχίζαμε και θα ακυρώναμε με έναν νόμο, σε ένα βράδυ άλλα δυστυχώς όχι μόνο δεν το σχίσαμε, άλλα επιδιώκουμε να το υλοποιήσουμε…. εμείς μια κυβέρνηση που η πλειοψηφία της είναι από την αριστερά και να θυμίσω ότι ένα τέτοιο μνημόνιο θα το υλοποιούσε καλύτερα ένας Βενιζέλος ένας Σαμαράς και όχι μια κυβέρνηση με πλειοψηφία την αριστερά.