Πολύ συχνά ο Πρωθυπουργός και στελέχη της κυβέρνησης επαναλαμβάνουν την άποψη, πώς η απόφαση που πήραν για την ψήφιση του 3ου μνημονίου και των άγριων νεοφιλελεύθερων μέτρων είναι αποτέλεσμα της ευαισθησίας που τρέφει για την πατρίδα. Πρόκειται για μια ιδεολογική άποψη η οποία αναπτύχθηκε αμέσως μετά την ψήφιση του μνημονίου, τόσο εντός του κυβερνητικού επιτελείου όσο και ανάμεσα σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ
Η Κυβέρνηση από την άλλη δίνει την εντύπωση πώς ανακάλυψε το ζήτημα της πατρίδας από τα μέσα του 2015 και μετά, τι συνέβη και αποκτήσαμε αυτήν την ευαισθησία μετά την ψήφιση του μνημονίου; Όταν εξηγούσαμε πώς η εφαρμογή των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων διαλύουν τις ανθρώπινες, τις εργασιακές και τις οικογενειακές σχέσεις δεν σήμαινε δηλαδή πως διαλύεται και η συνοχή της ίδιας της πατρίδας μας; Όταν η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής συνεχίζει να διώχνει τα παιδιά μας στο εξωτερικό δεν διαλύεται η πατρίδα και τα μελλοντικά στηρίγματα της ανάπτυξης της; Όταν η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας με πρόσχημα το σώσιμο της πολύπαθης πατρίδας στερεύει από ρευστό την αγορά και τα νοικοκυριά, κλείνοντας έτσι τους μικρομεσαίους και διαλύοντας τη μικρομεσαία οικονομία αυξάνοντας έτσι την ανεργία δεν διαλύεται η πατρίδα;
